STA STERK training, les 8, meedoen en omgaan met buitensluiten. Gisteren waren ze er weer, twee jongens van groep 8 en een meisje uit groep 5. Een mooie les. Er zijn veel processen gaande. Zowel in zichzelf als met elkaar. Sturing was even nodig en het herinneren aan de groepsafspraken ook. Een pittig lesje, maar een hele waardevolle.
Ik zie ze letterlijk steviger worden, rustiger. Meer regie nemen over de situaties. Ik merk dat ze zich minder laten leiden door wat anderen zeggen of doen. Zich minder laten sturen en uitlokken en andere keuzes maken en dat is een belangrijk keerpunt! Zodra je namelijk weer controle gaat nemen over je rol in een situatie, dan bepaal jij wat er gebeurt. In je gedachten en in je gedrag. Ook al kun je situaties niet oplossen, dan nog heb jij de macht hoe je hierop gaat reageren. Hoe jij sterk blijft in je gedrag én in je gedachten, ook al doet het pijn of ben je van binnen best bang. Dan zorg je goed voor jezelf.
We begonnen met een helpende gedachte kaart en maakten daarover een praatje met
elkaar. Welk kaartje kies jij vandaag en waarom? Klinkt makkelijk "een praatje maken", maar vragen stellen en echt luisteren is lang niet altijd vanzelfsprekend. Ieder durft zijn eigen ruimte in te nemen. De één is daarin nog verlegen, de ander neemt het voortouw. Ook elkaar voldoende aandacht geven is nog best lastig met z'n drieen als je zo verschillend bent. Maar al doende leert men. Ieder heeft hierin zijn eigen leerpunten.
Daarna hebben we de ''donderwolk' gedaan om even wat energie kwijt te raken. In de donderwolk is een oefening om steeds meer ruimte in te nemen met beweging en geluid en eens even lekker 'boos' te doen. Lekker even flinke oerkreten uitslaan. Voor kinderen die zich minder durven laten horen ook fijn om dit te mogen. De donderwolk komt ook weer tot rust om daarna te kunnen ontspannen.
De kinderen mochten lekker liggen tijdens de visualisatieoefening 'Trots op een wolk'. Een visualisatie oefening geeft het kind de kans om te fantaseren, beelden voor zich te zien en gevoelens terug te halen. Soms voor kinderen nog wat onwennig, en het kostte even wat tijd om zonder commentaar gewoon te luisteren naar wat ik voorlas. Maar...het blijkt toch wel lekker even niks te hoeven doen :)
Trots op een wolk laat de kinderen naar zichzelf kijken, welke stappen ze tot nu al gezet hebben om te kunnen wat je nu allemaal al doet zonder er bij na te denken. Lopen, fietsen, zwemmen, eerste keer naar school, e.t.c.. Allemaal spannend, moeilijk, maar toch gelukt door het zetten van kleine stappen en volhouden tot je het kan. Net zoals nu. Nu komen ze ook situaties tegen waarin ze zich nog onmachtig voelen of onzeker. Komt allemaal goed. Als het je gelukt is om te lopen, met vallen en weer opstaan, dan kun je daar op vertrouwen. Dat is wat je ze meegeeft. En elk kind pakt hier op zijn eigen manier iets van mee.
Meedoen en omgaan met buitensluiten
Dat is waar de focus vandaag lag. Meedoen. Waarom willen we dat eigenlijk?
Omdat onze behoefte is 'erbij te horen'. Daarom doet buitengesloten worden ook zo'n pijn. Alsof je het niet waard bent, anders bent, niet in de groep past en dus alleen bent.
Meedoen.
Mag ik meedoen? Dat is een vraag. Daar kan een ja of nee op geantwoord worden. Bij nee, altijd vragen waarom niet. Dit kan een goede reden zijn of een slechte reden. Bij een goede reden maak je vaak een afspraak voor het volgende spelletje of de volgende opdracht. Bij een slechte reden geef je je eigen mening en loop je sterk weg wanneer je weet, ik kan even niets met deze situatie. Beter is soms gewoon te zeggen wat je wilt. Ik wil meedoen! of Ik doe mee! Dit oefenen we in rollenspelletjes. Sommige kinderen hebben moeite om hun mening te geven of in de ik vorm te praten, maar stevig blijven in je lichaamstaal is dan goud waard. Daar geef je namelijk het signaal mee af. Hier ben ik. Hou rekening met mij. Mag het niet? Kort en krachtig 'dan niet' zeggen of 'ik heb al geen zin meer' en weglopen volstaat dan ook.
Buitensluiten
Buitensluiten gebeurt op vele manieren. Negeren is er zo eentje, of afdraaien en blokkeren, zodat je geen onderdeel kan uitmaken van de groep. En dan heb je ook nog het negeren op sociale media en je uit de appgroep gooien.
Laatst weer een workshop omgaan met cyberpesten bijgewoond, je wordt er niet vrolijk van.
Maar, wat je altijd kunt doen is op een sterke manier JE MENING GEVEN. Dan laat je je zien en horen. Je laat horen wat jij er van vind. Wat de ander er ook mee doet.
En dat is belangrijk, met name voor jezelf. Je houdt je eigenwaarde, en maakt je niet kleiner, ook al doet het nog zo'n zeer. De ander hoeft het effect niet te zien en niet te weten. Tenzij dat helpt het buitensluiten op te lossen! Dan wel. Dat kun je zelf vaak goed inschatten of daar kunnen volwassenen een hele belangrijke begeleidende rol in spelen.
Wij geven kinderen tips mee om met buitensluiten om te gaan. Een tip die simpel en belangrijk is: kies degene uit die je het aardigst vind en noem diegene zijn naam. Zeg tegen die persoon dat je mee wilt doen of mee wilt praten. En wéér die sterke lichaamstaal. In houding, oogcontact en stem. Laat je zien, laat je horen. Lukt het niet? Weer je mening geven. 'wat kinderachtig zeg' bijvoorbeeld of 'wat raar, wat stom' of 'ik heb wel wat beters te doen', "ik ga maar eens bij mijn echte vrienden kijken" of "in dit stomme gedoe heb ik geen zin, mazzel!" of "lekker aardig zeg" of "wat een slechte reden!" of "en geef me nou eens een goéde reden dat ik niet mee mag doen?" of "nou ja, waar sláát dit op?" en als je het kan...lach erbij alsof het je werkelijk NIETS doet, alsof dit echt een hele idiote situatie is, waar je om moet lachen. Blijf sterk. Blijf trots.
JIJ bent niet verantwoordelijk voor het feit dat ZIJ zich niet weten te gedragen. Het ligt niet aan jou.
En als je het kan en durft, geef later je mening aan iemand die erbij was wanneer deze alleen is. Misschien ontstaat er een prettig gesprek, waarin je merkt dat die ander zich er ook niet prettig bij voelde. Dan kan je afspreken elkaar voortaan te helpen en voor elkaar op te komen. Want elkaar helpen is een mooie manier om buitensluiten te voorkomen.
Kom er in ieder geval op terug.
Een 'goede' slechte reden: iemand geeft als reden dat je zelf vaak buitensluit en jij dus nu even niet mee mag doen. Oei. Au.
Een tip. Neem de ander serieus. Spring niet in de verdediging, maar luister. Kennelijk voelt die ander dan dat het 'eerlijk' is om dit nu te doen. Dit is een signaal dat je hier samen even over moet praten hoe je dit samen kan oplossen. Dit kan ook later. Besef dat die ander zich dus ook wel eens buitengesloten voelt.
We hebben de les afgesloten met een 'zeep' oefening. Nieuwsgierig naar een 'zeep' oefening? Tja, dat snap ik, maar die ga ik lekker niet uitleggen :). Deze oefening is in ieder geval uitermate geschikt voor aankomende brugklassers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten